URTEKO HOGEITA HAMABIGARREN IGANDEA A
Lehen irakurgaia
( Zuhurtzia bila dabiltzanen ganat heldu )
Zuhurtzia liburutik 6, 12-16
12 Argitsua da Zuhurtzia, itzalezina haren distira.
Maite dutenek nekerik gabe ikusten dute,
eta haren bila dabiltzanek aurkitzen.
13 Haren lehia duteneri, aitzinerat datorkiote,
bera lehenik agertzen zaiotela.
14 Haren bila goiz-goizetik doana ez da nekatuko:
ate ondoan jarria aurkituko du.
15 Zuhurtziarik handiena da hartaz gogoeta egitea;
eta harengatik gauak beilan emaiten dituena,
laster izanen da griñarik gabe.
16 Bera dabila harat eta hunat haren gai direnen bila,
eta bideetan arraiki agertzen zaiote;
hura gogoan duten aldi bakotxean biderat ateratzen zaiote.
J.K. aitzineko 10. mendean bizi izan zen Salomonen gain ezartzen da liburu hau,
erregeetan zuhurrenaren gain. Bainan, egiz, J.K. aitzineko lehen mende erditsutan idatzia izan
da.
“Zuhur” hitzak, hemen, ez du “zikoitz” erran nahi, bainan gauzak zentzuz eta neurriz
pentsaturik ari dena. Liburu hunen arabera zuhurtzia munduko gauzarik baliosena eta
beharrena da : “Gaztedanik maitatu eta bilatu izan dut zuhurtzia, eta neure emazte egin nahi
ukan dut, haren edertasunaz maitemindu bainaiz.” (Zu 8,2)
“Zuhurtzia” Jainkoa bera da, eta ez besterik. Eskumenean dugu. Baldintza bat hala ere
: bilatu behar da, maitatu, gutiziatu. “Maite dutenek nekerik gabe ikusten dute, eta haren bila
dabiltzanek aurkitzen.” (6,12)
Are gehiago : Zuhurtzia aitzinerat heldu zauku : “Haren lehia duteneri, aitzinerat
datorkiote, eta bera lehenik agertzen zaiote.” (6,13). Jainkoa gizakiaren bidera dator, haren
urrats xuxen guziak gidatzen ditu. Galdegiten zaukun gauza bakarra da hura bila dezagun.
Salmoa 62
Leloa: Egarriz noa, deika noa, noiz ikus ote, noiz Jainkoa.
Nere Jainkoa goizetik noa zure bila:
Zutaz egarri banabila.
Lur agortua euriz egarri den bezala
Ni zure minak nerabila.
Zauden etxean zu, Jauna, ikus zaitzadala,
Indarrez, ospez, hain zabala.
Bizia baino zure grazia gozoago;
Zuri gogotik kantuz nago.
Jaun izenari nere bizian laudorio:
Eskuak luze nagokio.
Nere arimak Jauna du, Jauna, gozoz gozo :
Nere ezpainek bozkario.
Ohe gainean, Jainkoa, zutaz orroitzean
Gauez gau nago zu gogoan;
Izan zare zu nere laguntza gal-bidean:
Gostuz nagozu hegalpean.
Salmo xoragarri hunek Jerusalemeko tenplorat geramatza. Huna apez bat han otoitzean
ari. Apez hau gizabakarra izan daiteke, bainan ere Izrael herri osoa, loriatua bere Jainkoa hain
hurbil eta maitagarri senditzen duelakotz : “Nere Jainkoa goizetik noa zure bila, zutaz
egarri…lur agortua euriz egarri den bezala… zure minak nerabila.”
“Goizetik” erraiten duelarik, “betidanik” erran nahi du, edo biziki aspalditik. Haren
historia hasi denetik, Izrael bere Jainkoaz egarri bizi da. Adibidez salmoak “zutaz egarri
banabila” diolarik, hain segur Izrael Egiptotik ateratu eta basamortuan bizi izan zen denboraz
ere mintzo da.
“Zauden etxean zu, Jauna, ikus zaitzadala.” Hemen salmoak pentsatzera emaiten du
nola Jainkoa Sinai mendian agertu zen, Jaunak zenbat miragarri egin zituen basamortuan bere
herriaren alde. Bertset hauek guziek erakusten dute Izrael, iraganaz oroituz, geroari buruz
itzulirik beha dagola, esperantzan. Etorria den Jauna oraino etortzekoa da.
Gure pobrezia izpiritualetik atera daitekeen hasperenik sarkorrena “Zutaz egarri naiz”
izan daiteke.
Bigarren irakurgaia
( Gure esperantza heriotzeari buruz )
Jondoni Paulok Tezalonikarreri 4,13-18
13 Haurrideak, hilak zer bilakatzen diren,
ez zaituztegu ezjakinean utzi nahi,
atsegabetu ez zaitezten, esperantzarik ez dutenak bezala.
14 Jesus hil eta piztu dela sinesten badugu,
Jesusekin bat eginik hil direnak ere
Jainkoak berekin hartuko ditu.
15 Huna zer diogun Jaunaren erranetik:
guk, Jauna etortzean bizirik izanen girenek,
ez ditugu hilak aitzinduko.
16 Zeren, goiaingeruaren oihuz
eta Jainkoaren tronpeta hotsez seinalea emanik,
Jauna bera jautsiko da zerutik,
eta lehenik, Kristorekin bat eginak piztuko dira.
17 Gero gu, oraino bizirik izanen girenak,
heiekin batean eremanak izanen gira hedoietan,
airean Jaunaren biderat.
Horrela beti Jaunarekin egonen gira.
18 Elkar susta zazue , beraz, hitz hauekin.
Fedegabeetarik berexten gaituena, Paulok erraiten dauku zer den : esperantza. Ez dugu
atsegabetu behar “esperantzarik ez dutenak bezala”. Esperantza horren arrazoina eta aldi
berean oinarria J.K.ren piztea da. Paulok hau dio Korintiarreri : “Kristo piztu ez bada, hutsa
da gure predikua eta hutsa zuen fedea ere.” (1 Ko 15,14) Bainan berehala eransten du :
“Bainan ez, hiletarik piztu da Kristo, heriotzetik piztuko direnen aitzindari.” “Aitzindari” edo
“lehen-sortu”. Testamendu Zaharrean usaia zen Jainkoari eskaintzeko uztako lehen espala,
abereetan lehen-sortua… “Lehen” horrek erran nahi zuen “guzia”, uzta guzia, abere guziak.
Gisa berean Jesus piztua gizadi guziaren “ lehen sortua” da : Jainkoaren herria, herri biziduna
delakotz da herri esperantzaduna. Jesus bere heriotzeaz mintzo delarik beti bere piztea aipu du
( Mt 16,16) Guretzat zer etsenplua, zer segurtamena!
Jainkoaren asmoa da, beraz, giren herri fededun bizidunak bat egin dezan Jesusekin.
“Horrela beti Jaunarekin egonen gira.” (17. bertseta) Zer esperantza sor dezakeen Pauloren
beste pasarte hunek ere : “Guk zeruan dugu egoitza; eta Salbatzailea, Jesu Kristo Jauna,
handik etorriko zaukulakoan gaude; harek aldatuko du gure gorputz ahula eta bere gorputz
aintzatsuaren iduriko eginen…” (Flp 3, 20-21)
Ebanjelioa
Alleluia, alleluia
Egon zaitezte atzarririk, eta prest izan oraidanik.
Ez dakizue Kristo Jauna etortzekoa den orena.
Jesu Kristoren Ebanjelioa jondoni Matiuren liburutik 25, 1-13
Jesus bere etortzeaz mintzo zitzaioten bere dizipulueri,
eta parabola hau erran zioten:
1 “ Zeruetako Erreinua hamar neskatxen iduriko izanen da:
beren argiak harturik, jaun ezkonberriaren biderat atera ziren.
2 Heietarik bost zentzugabeak ziren, eta bost zentzudunak.
3 Zentzugabeek argiak hartu zituzten, bainan oliorik ez;
4 zentzudunek, aldiz, argiekin batean olioa hartu zuten untzietan.
5 Jaun ezkonberriak berantzen baitzuen,
logaletu ziren denak eta lokartu.
6 Gauerditan oihu bat entzun zen:
‘ Horra jaun ezkonberria! Atera zakizkiote biderat!’
7 Orduan neskatxa heiek guziak jeiki ziren
eta beren argiak prestatu zituzten.
8 Orduan, zentzugabeek zentzuduneri erran zioten:
‘ Zuen oliotik emaguzue, argiak hiltzen baitzaizkigu.’
9 Zentzudunek ihardetsi zioten:
‘ Ez ginuke aski zuentzat eta guretzat;
Zoazte, izaitekotz, saltzaileetarat, eta eros zuentzat.’
10 Erostera zoatzilarik, jaun ezkonberria etorri zen.
Prest zirenak ezteietarat sartu ziren harekin, eta hetsi zen atea.
11 Geroxago, beste neskatxak ere etorri ziren, erranez:
‘ Jauna, Jauna! Idekaguzu!’
12 Bainan harek ihardetsi zuen:
‘ Egiaz diozuet, ez zaituztet ezagutzen.’
13 Zaudezte, beraz, atzarririk, ez baitakizue ez eguna, ez orena.”
Parabola hunen bidez Jesusek erakusten dauku zer izanen den lur huntako gure
pidaiaren buruan : ezteiak. Horren jakiteak berehala lasaitzen ahal gaitu : Jesusek ez du
parabola hau asmatu gure izitzeko. Parabola guzien helbidea fedearen azkartzea da. Azken
hitzak berak ere ez dauku beldurrik eman behar : “Zaudezte beraz atzarririk, ez baitakizue ez
eguna, ez orena.” Jesus ez da sekula izitzera ari.
Neskatxa hauen parabolak azkenean du erakaspena. “Ez zaituztet ezagutzen” ez da
juje baten ele idorra, bainan trixteziaz erraiten den zerbait : “Ez zaituztet oraino ezagutzen, ez
zirezte oraino prest Erresuman sartzeko, ez zirezte on ezteietan parte hartzeko” edo “ez zirezte
ene idurikoak, ez duzue enekin bat egiten”. Hemen gogora dezakegu Matiuren Ebanjelioko
pasarte hau : “ Badakizue legeak diona : Maita zazu aldeko laguna…Nik aldiz diozuet : maita
zihauren etsaiak eta egin otoitz gaizki erabiltzen zaituztenen alde; hola zeruko zuen Aitaren
seme-alaba izanen zirezte…guziz onak izan zaitezte zeruko zuen aita Aita guziz ona den
bezala.” (Mt 5,43-48)
Atzarririk egoiteak hau erran nahi du beraz : bizi zaitezte egunez egun Aitaren iduriko,
maitatuz harek bezala. Beharrik maitatzea Aitak berak emaiten dauku; bestenez etsitzekoa
balitaike. Aski zauku maitatzeko gutizia bizia ukaitea, Jainkoa bilatzea, egungo salmoak dion
bezala : “nere Jainkoa goizetik noa zure bila : zutaz egarri banabila.”